முந்தைய பகுதிகள்:- https://nanjilnadan.wordpress.com/2010/12/09/வாசச்சமையல்ஊசக்கறி1/
https://nanjilnadan.wordpress.com/2010/12/12/வாசச்சமையல்ஊசக்கறி2/
(தொடரும்)
காண்க:- http://www.erodekathir.com/2010/10/blog-post.html?showComment=1286033229168
முந்தைய பகுதிகள்:- https://nanjilnadan.wordpress.com/2010/12/09/வாசச்சமையல்ஊசக்கறி1/
https://nanjilnadan.wordpress.com/2010/12/12/வாசச்சமையல்ஊசக்கறி2/
(தொடரும்)
காண்க:- http://www.erodekathir.com/2010/10/blog-post.html?showComment=1286033229168
அங்கீகாரம் மூலம் எழுத்தாளன் உருவாவதில்லை. ஆனால் எழுத்தாளன் திரும்ப எதிர்பார்க்கக்கூடிய ஒன்றே ஒன்று அங்கீகாரம் மட்டுமே.
’எழுத்து என்பது எனக்கு தவம் அல்ல; வேள்வி அல்ல; பிரசவ வேதனை அல்ல;
ஆத்ம சோதனையோ, சத்திய சோதனையோ அல்ல; பணம் சம்பாதிக்கும் முயற்சி அல்ல: பேரும் புகழும் தேடும் மார்க்கம் அல்ல; வாழ்க்கையை புரிந்துகொள்ளும் முயற்சி; என் சுயத்தை தேடும் முயற்சி!’
எனது கருத்துக்களோடு எவரும் உடன்படலாம், மாறுபடலாம். ஆனால் அவை வாசிக்கவும் பரிசீலிக்கவும் விவாதிக்கவும் படவேண்டும் என்பது எனது எதிர்பார்ப்பு.
S.i.சுல்தான்
நாஞ்சிலார் எழுத்துக்கு நாக்கு ஊறுதுங்க :))
dont worry really it is good food for thought
பசித்த வயிறுக்கு சோறிடுவது பற்றி நிறைய தமிழ் இலக்கியம் பேசியுள்ளது,ஆனால் இது ருசித்த நாக்குக்கு அமுதிடும் முயற்சி,வாழ்க!வெல்க!